W roku 1963 – powiódł się eksperyment trzech naukowców ze Stanów Zjednoczonych, którzy aplikowali
miąższ Aloe Vera
osiemnastu osobom cierpiącym z powodu wrzodów występujących w układzie
trawiennym. Odnotowano , że nastąpiła u nich znacząca poprawa
samopoczucia oraz natychmiastowy powrót do zdrowia.
• Od 1969 roku do końca lat 80-tych badaniu poddano antyzapalne,
antybakteryjne i przeciwgrzybicze właściwości pewnych substancji
zawartych w miąższu
z aloesu, do których należą mukopolisacharydy, czy antrachinony. 1985 rok- Dr Jeffrey Bland z Linus Pauling Institute potwierdził, że
picie
miąższu z aloesu
usprawnia przemianę materii, koi skutki niestrawności, przywraca
równowagę perystaltyki jelit, przeciwdziała infekcjom grzybiczym,
kontroluje szczepy bakterii trawiennych, koi zapalenia, nadkwaśność, a
przy tym wszystkim nie wywołuje żadnych skutków ubocznych.
• W 1986 roku – pracownicy naukowi Królewskiego Uniwersytetu Arabii
Saudyjskiej dowiedli, że
miąższ aloesowy wspomaga obniżenie cukru we krwi u osób cierpiących na cukrzycę.
